Net terug van de jaarlijkse nachtkoppel op vijver 1 schrijf ik dit artikeltje nu het nog vers in mijn geheugen zit. Ik lootte met mijn vismaat plaats nummer 2. Was hiermee best tevreden want dan kon je richting de punt van het eiland gooien. Succes is dan bijna verzekerd. Ja, ja dat zal wel. Niet dus. Op nummer 42 zat het koppel Lars Kuipers en Marc Cox. Omdat die plaats haaks op nr 2 staat gooiden die ook recht vooruit naar dezelfde punt van het eiland. Alleen met dien verstande dat zij alleen de vis vingen en wij dus niet. Echt balen. Het weer 's-avonds was best wel in orde met een stevig briesje uit het zuid-oosten. Helaas toen het donker was rond 22.00 uur trok dit briesje toch al gauw aan tot een niet te flauwe harde wind met af en toe een keiharde rukwind ertussen. Niet echt een weertje waar je even lekker bij kon vissen. Om middernacht werd er gestopt om de vooraf bestelde friet met snacks te nuttigen en bij te kletsen over de stand van zaken op dat moment. Ook werd er de gevangen vis gewogen om deze niet de hele nacht in een leefnet te latten zwemmen. Toen bleek dat er al 2 koppels gestopt waren die recht in de wind hadden gezeten en daar te veel last van hadden ondervonden. Ook bleek dat de vangsten over het algemeen tegenvielen maar dat die op een 3-tal plaatsen goed tot zééééér goed was gevangen. De overgebleven die-hards gingen om 01.30 weer aan de slag. Voor de pauze waaide het al erg stevig, na de pauze deden de weergoden er nog 1 tot 2 grote scheppen boven op. Vissen is in principe een leuke bezigheid maar dit was voor de meesten toch ook wel te erg. Enkele koppels stopten daarom ook al voor het eindsignaal. Gezien de uitslag vielen de vangsten achteraf toch best mee terwijl de eerste 2 wel een heel goed gewicht op de weegschaal wisten te toveren.
Wat ook zeker vermeldenswaardig is, is dat Henny Kneepkens een karper van over de 10 kilo wist te vangen. Applaus.
Ga nu naar bed om toch nog een paar uurtjes slaap te pakken.
Bart Bruijnis
